Donna

Bijna een jaar geleden hebben we een poes gered uit een garage in St. Pauls Bay. Ze zat daar al meer dan zes maanden in een hok van veertig bij veertig centimeter. Een zogenaamd asiel. Veertig graden en geen ventilatie. Zeg maar een honden/ katten leven.

Dagenlang heeft mijn dochter gegoogled voor informatie hoe we deze kleine Perzische poes het gevoel konden geven dat ze zich weer dier mocht gaan voelen. Een of andere dierenpsychiater had een lijstje met nuttige tips opgesteld. Als we deze zouden opvolgen, dan kwam je huisdier volledig aan zijn dierlijke trekken. Mijn dochter had een heel schema opgesteld en nam zich voor de komende maanden haar diertje weer helemaal gelukkig te maken.

Niet pushen, was het eerste advies. Als je nieuwe huisdier je vertrouwt dan komt deze vanzelf naar je toe.
Iedere dag een kwartiertje borstelen. Ga lekker iedere dag even wandelen, zorg voor een goed halsbandje. Maak je dier bekend met de omgeving buiten, voor het geval je dier naar buiten glipt.
Aaien, aaien en nog eens aaien.
Speel met een balletje. Doe het voor en na verloop van tijd zul je zien dat je huisdier jou gaat kopiëren. Roep af en toe zijn naam, zodat je dier weet dat je aan hem denkt. Beloon je dier als hij naar je toe komt.
Als je dier jou gaat likken, laat hem, het is een teken van liefde voor jou. Ga na een tijdje met je dier het water in. Ze zijn gek op zwemmen, maar laat hem niet uit het oog.
Zeg er wat van als hij teveel lawaai maakt. Is je dier in een hitsige bui en wil hij tegen je oprijden, stuur hem dan onmiddellijk weg. Ga met je dier op les om hem met zijn soortgenoten om te leren gaan.

Het duurde een paar weken voordat ze onder het logeerbed vandaan wilde komen. Nu kruipt ze tussenin, likt je tenen en maakt ze van je haar een nestje. Als we haar roepen komt ze. Na een tijdje sprong ze vanzelf in het water en trok wat baantjes, pakt een balletje met haar bek en brengt deze naar je toe en als we wandelen is iedere boom voor haar. Ze gaat op visite bij de buurhond en fietsen vindt ze heerlijk.

Alleen dat van ‘tegen je benen oprijden’, dat heeft mijn dochter nooit begrepen. Maar ja, psychiater lief had het natuurlijk over honden, maar dat hoeft zij niet te weten.